Kredietkaarten: consument in het ongewisse

Test-Aankoop stelt vast dat vele Belgische consumenten onvoldoende weten wat voor credit card ze op zak hebben. Aan sommige van die kaarten hangt een kredietopening vast, aan andere niet. Een erg belangrijk verschil, want deze kredietopeningen zijn doorgaans een erg dure vorm van consumentenkrediet. De consumentenorganisatie vindt dat banken en andere uitgevers van kredietkaarten hun cliënten beter moeten inlichten en waarschuwt voor achteloos gebruik van deze kaarten. Voor een vergelijking van een 100-tal kredietkaarten volgens uw gebruiksprofiel (open voor iedereen gedurende twee weken).
Bij een kredietkaart gaat het geld niet meteen op het moment van de uitgave, van de rekening van de gebruiker. Maar de ene kredietkaart is de andere niet. Met sommige volgt de volledige betaling op het einde van de maand. Dat zijn eigenlijk debetkaarten met uitstel van betaling. De meeste uitgevers rekenen voor die kaarten een jaarlijkse bijdrage aan. Andere kaarten vereisen de ondertekening van een overeenkomst, waardoor de consument een kredietlijn opent. Dat zijn de échte kredietkaarten. Zij bieden de mogelijkheid om boven op een betaling op het eind van de maand de terugbetaling te spreiden over verschillende maanden. In het geval van een gespreide terugbetaling zijn er, naast de jaarlijkse bijdrage, natuurlijk ook kosten te betalen (het jaarlijks kostenpercentage kan tot 16 % oplopen).
Test-Aankoop stelde via een online-enquête vast dat meer dan een kwart van de ondervraagde personen niet weet of ze het volledige bedrag nu op het einde van de maand moeten terugbetalen of dat de terugbetaling kan worden gespreid over een aantal maanden. En van wie beweert het wel te weten, bleken velen zich te vergissen. Dit kan er volgens de consumentenorganisatie op wijzen dat banken en andere uitgevers van kredietkaarten tekortschieten in hun informatieverstrekking over deze betaalmiddelen.
Test-Aankoop heeft kredietkaarten met een kredietopening altijd afgeraden. Een gespreide terugbetaling is weliswaar handig, maar wie maandelijks enkel het opgelegde minimum terugbetaalt, lost hoofdzakelijk intrest af. Het kapitaalgedeelte van de schuld neemt dan praktisch niet af en dit zet de deur open voor de opbouw van een schuldenberg. Wie toch zo’n kredietkaart heeft, doet het best zo weinig mogelijk een beroep op de kredietlijn om zo de kosten tot een minimum te herleiden.
Debetkaarten met uitstel van betaling zijn dan eerder te overwegen: om op het internet aankopen of reservaties te doen, om in de horeca of in het buitenland betalingen te doen. Ook in die gevallen komt het er voor de consument natuurlijk op aan niet méér uit te geven dan hij op het einde van de maand kan terugbetalen.
Bij het gebruik van een kredietkaart, is het hoe dan ook belangrijk de situatie in de hand houden. Zo is het te vermijden met een kredietkaart geld af te halen aan een bankautomaat, of dat nu in België of in het buitenland is. Zo’n geldafhaling is immers erg duur. Sommige financiële instellingen rekenen er een vast bedrag voor aan, terwijl andere een percentage van het afgehaalde bedrag innen, boven op een vast bedrag (bv. € 2 + 2 % van het opgenomen bedrag).