'Discriminatie door Reaal bij vaststellen letselschadevergoeding'
Vanaf je 27ste tien jaar niet werken en daarna parttime. Deze uitgangspunten hanteerde Reaal bij het berekenen van de letselschadevergoeding voor een jonge vrouw. Discriminatie oordeelt het College voor de Rechten van de Mens. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat Reaal dezelfde uitgangspunten ook toepast op mannen. Het gebruik van verschillende uitgangspunten voor mannen en vrouwen heeft aanzienlijke consequenties voor de hoogte van het schadebedrag. Het College doet een dringend beroep op de verzekeringsbranche om voor mannen en vrouwen gelijke uitgangspunten te hanteren.
De vrouw werd als kind aangereden door een motorijder en kan niet werken door blijvend hersenletsel en verlamming. De motorrijder was verzekerd bij Reaal Schadeverzekeringen. Het is gebruikelijk dat verzekeraars zo concreet mogelijk het inkomen berekenen dat de getroffen persoon niet meer kan verdienen. Bij de berekening in deze zaak gaat Reaal ervan uit dat de vrouw van haar 27ste tot en met haar 36ste niet werkt en daarna 50%. Hierbij verwijst de verzekeraar naar twee onderzoeken over de arbeidsdeelname van vrouwen. Ook gebruikt de verzekeraar een statistiek van de kappersbranche. Maar deze zegt niets over de omvang van de baan in relatie tot de leeftijd van de kappers.
Bij mensen die jong een ongeluk krijgen, is het moeilijk om te bepalen hoe hun leven eruit gezien zou hebben. Eerdere oordelen van het College laten zien dat verzekeraars bij vrouwen aannames doen over het krijgen van kinderen, carrièreperspectieven en het combineren van zorg en werk. Bij het vaststellen van de schadevergoeding spelen drie aspecten een rol: opleidingsniveau, beroepskeuze en arbeidsparticipatie. Bij het vaststellen van de arbeidsparticipatie ontstaat het verschil tussen mannen en vrouwen. Het algemene beeld dat vrouwen kinderen krijgen, daarom tijdelijk stoppen met werken en vervolgens parttime werken, wordt toegepast op een individuele vrouw. Deze aannames hebben een aanzienlijk en negatief effect op de hoogte van de schadevergoeding van de vrouw. Een probleem dat een man in een vergelijkbare positie niet heeft. Daarom is dit discriminatie van vrouwen.
De vrouw werd als kind aangereden door een motorijder en kan niet werken door blijvend hersenletsel en verlamming. De motorrijder was verzekerd bij Reaal Schadeverzekeringen. Het is gebruikelijk dat verzekeraars zo concreet mogelijk het inkomen berekenen dat de getroffen persoon niet meer kan verdienen. Bij de berekening in deze zaak gaat Reaal ervan uit dat de vrouw van haar 27ste tot en met haar 36ste niet werkt en daarna 50%. Hierbij verwijst de verzekeraar naar twee onderzoeken over de arbeidsdeelname van vrouwen. Ook gebruikt de verzekeraar een statistiek van de kappersbranche. Maar deze zegt niets over de omvang van de baan in relatie tot de leeftijd van de kappers.
Bij mensen die jong een ongeluk krijgen, is het moeilijk om te bepalen hoe hun leven eruit gezien zou hebben. Eerdere oordelen van het College laten zien dat verzekeraars bij vrouwen aannames doen over het krijgen van kinderen, carrièreperspectieven en het combineren van zorg en werk. Bij het vaststellen van de schadevergoeding spelen drie aspecten een rol: opleidingsniveau, beroepskeuze en arbeidsparticipatie. Bij het vaststellen van de arbeidsparticipatie ontstaat het verschil tussen mannen en vrouwen. Het algemene beeld dat vrouwen kinderen krijgen, daarom tijdelijk stoppen met werken en vervolgens parttime werken, wordt toegepast op een individuele vrouw. Deze aannames hebben een aanzienlijk en negatief effect op de hoogte van de schadevergoeding van de vrouw. Een probleem dat een man in een vergelijkbare positie niet heeft. Daarom is dit discriminatie van vrouwen.
Geen opmerkingen:
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.