Wanneer zijn bazooka’s effectief?

Sinds de financiële crisis van 2008 hebben overheden en centrale banken grootschalige steunprogramma’s opgetuigd voor de financiële sector, ook wel bazooka’s genoemd. Een bazooka is het meest effectief wanneer de uitvoerende centrale bank of overheid voldoende solvabel is, voldoende steun (vuurkracht) kan opbrengen en voorwaarden kan eisen die de solvabiliteit van de debiteur verbeteren (conditionaliteit).

Dat concludeert het DNB Working Paper “A theory of bazookas; or, when (and when not) to use large-scale public sector support” door Jon Frost. D eze studie ontwikkelt een theoretisch model van steunprogramma’s van de publieke sector (dus een centrale bank, overheid of internationale organisatie) voor noodlijdende debiteuren in situaties van marktstress. Het model verklaart waarom sommige programma’s weinig effectief waren, terwijl andere zeer effectief bleken, hoewel toch geen daadwerkelijke steun is verstrekt.