Verzekeraars hebben begin 2013 in het position paper ‘Investeren in Nederland’ de ambitie neergelegd om meer te willen investeren in de Nederlandse economie – in zowel bedrijven als particuliere markten. Hypotheekbeleggingen passen bijvoorbeeld goed bij (met name) pensioen- en levensverzekeraars gezien het langetermijnkaraker en het business model van deze verzekeraars. De lage rente zorgt er voor dat beleggingen in hypotheken aantrekkelijker zijn dan beleggingen in staatsobligaties. Meer financiële aanbieders betekent ook meer concurrentie, wat uiteraard goed is voor klanten. Zo concluderen de DNB-onderzoekers dat de marges op hypotheken de laatste tijd zijn afgenomen, met name in het segment waar pensioenfondsen en verzekeraars actief zijn geworden.
Verschillen in kapitaaleisen tussen banken, verzekeraars en pensioenfondsen zorgen er overigens nog wel voor dat in sommige segmenten van de hypotheekmarkt de kapitaaleisen drempelverhogend werken. In het segment hypotheken met Nationale Hypotheek Garantie (NHG) zijn verzekeraars actief met behoorlijke volumes, maar de kapitaaleisen voor deze hypotheken zijn voor verzekeraars vele malen hoger dan voor banken. Voor het Verbond is dit een belangrijk punt bij de review van Solvency II, die in 2018 plaatsvindt.
In de markt voor mkb-leningen en bedrijfsobligaties is de rol van pensioenfondsen en verzekeraars nog bescheiden. Verzekeraars hebben hier collectief (via Qredits en een gezamenlijk fonds met ABN AMRO) en individueel wel stappen gezet, maar de impact van deze financiering is door kapitaaleisen, het ontbreken van een loket bij verzekeraars en relatief hoge kosten nog onvoldoende van de grond gekomen. Verzekeraars ondernemen verschillende initiatieven, zoals NLII, om deze uitdagingen aan te pakken. Door de overheid wordt bekeken of er een vorm van een investeringsbank mogelijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.