Groot geld op Curaçao. Afscheid van een belastingparadijs

Uit een lumineus idee van een jonge Nederlandse notaris ontstaat na de Tweede Wereldoorlog een weelderig belastingparadijs. Curaçao wordt dankzij Nederland een fiscaal toevluchtsoord voor tienduizenden bedrijven die er wel geregistreerd maar niet daadwerkelijk gevestigd zijn.

In de jaren tachtig komt na ingrijpen van de VS de klad erin. Sindsdien wringen trustkantoren, banken en overheid zich in alle bochten om deze belangrijke economische sector overeind te houden. Dat gaat moeizaam. Een belangrijke oorzaak: de Nederlandse regering laat Curaçao al 25 jaar spartelen en werd zelf een tax haven.

Toch is er groot geld gebleven. Van onder meer PepsiCo, Luxaflex, cheaptickets.nl, oliemaatschappijen en vermogende particulieren zoals George Soros en topvoetballers. Ook dubieus geld. Strafzaken en andere affaires (het boek noemt er 35) stapelen zich op. Ook hier vooral Nederlanders die de boel verziekten: Willem Endstra, Cor van Hout, Dirk Paarlberg.

Curaçao wordt op de huid gezeten door internationale organisaties zoals de OESO en de EU die tax havens de wacht hebben aangezegd. Op 31 december 2019 loopt ook nog de oude regeling die Curaçao zo aantrekkelijk maakte. Het Nederlands belastingfeestje op Curaçao loopt ten einde. Wat blijft er over na het 'happy hour'?

In Groot geld op Curaçao wordt voor het eerst de gecompliceerde internationale financiële wereld ontleed: trustkantoren, belastingadviseurs, banken, notarissen, toezichthouders. Ton de Jong kijkt naar de geschiedenis (onder andere naar de opmerkelijke rol van Willem Vermeend), beschrijft de huidige situatie en geeft aan wat het eiland na 2019 te wachten staat. Vijfentwintig aansprekende cases illustreren de feiten. Hij interviewde onder anderen trusttycoon Greg Elias en portretteerde de schatrijke familie Smeets. Uitvoerig wordt de dominerende rol van Nederland belicht. Een groot deel van de 1600 mensen die in de sector werken komt nog steeds uit Nederland.