Verzekeringsbranche weinig transparant over provisies

Schadeverzekeraars zijn vaak niet open over hoeveel provisie hun tussenpersonen krijgen. Uit onderzoek van de Consumentenbond blijkt dat de provisie kan oplopen tot ruim een kwart van de premie, maar klanten krijgen dat alleen te horen als ze er zelf naar vragen. Dat moet anders, vindt de Consumentenbond.

Verzekeraars verwerken de provisie die tussenpersonen ontvangen in de premie. Dit geldt onder meer voor autoverzekeringen, inboedel- en opstalverzekeringen, rechtsbijstand- en reisverzekeringen.

De Consumentenbond vroeg aan verzekeraars hoeveel provisie in de verzekeringspremie verwerkt is, maar kreeg opvallend vaak ontwijkende antwoorden. Nationale-Nederlanden geeft geen percentages en laat weten dat intermediairs zelf hun provisies bepalen ‘op basis van de toegevoegde waarde en het verdienmodel’.

Reaal/Vivat en Unigarant zeggen voor openheid en transparantie te zijn, maar vinden het ‘te vroeg’ om inzage in provisies te geven. Ook ZLM geeft geen percentages, maar meldt dat zijn provisies ‘onder het marktgemiddelde liggen’. Bovemij (waar Bovag onder valt), Bruns ten Brink (SAA) en Lancyr reageerden überhaupt niet op de vragen.

Uit de opgave van verzekeraars die wel informatie gaven, blijkt dat de provisie op schadeverzekeringen flink varieert, van 10% tot ruim 25% van het premiebedrag. Belangrijke informatie, omdat consumenten met die kennis met de tussenpersoon kunnen onderhandelen over de premie.

Bemiddelaars kunnen namelijk soms met een zogenoemde ‘provisieschuif’ de standaardprovisie naar eigen inzicht aanpassen. Zo is bij ASR de provisie standaard 20%, maar kan de adviseur kiezen uit een provisie van 0% tot 27,5%. Een hoger percentage provisie voor de adviseur betekent een hogere premie voor de klant.

Voor bemiddelaars van complexe financiële producten - zoals hypotheken en levensverzekeringen - geldt een provisieverbod, maar voor bemiddelaars van schadeverzekeringen geldt dat niet. Wel moeten zij desgevraagd inzicht geven in de provisie die zij ontvangen.

‘Maar dat werkt niet,’ aldus Bart Combée, directeur van de Consumentenbond. ‘Consumenten vragen niet uit zichzelf naar die bedragen, terwijl het wel waardevolle informatie is. Bijvoorbeeld om in te schatten in hoeverre de bemiddelaar het belang van de aanbieder meeweegt in het advies.’