Pinnen in je eigen munteenheid: een service van niks

Misschien is het je al eens opgevallen: bij een pinautomaat, winkel of webshop buiten de eurozone kun je soms kiezen om in je eigen munteenheid te betalen. Dat lijkt een handige dienst, maar Dirk Gerritsen en Coen Rigtering van de Utrecht University School of Economics (U.S.E.) vonden dat verdacht.

Zij ontdekten dat als je niet voor de lokale maar voor je eigen valuta kiest, je dan extra kosten betaalt en in sommige gevallen ronduit wordt opgelicht. Binnen de EU zijn de regels ondertussen wat aangescherpt, maar financiële digitale dienstverleners én de winkels en restaurants die het soms actief aanbieden, verdienen er geld aan. Heel veel geld zelfs – en in feite met bedrog.

Je bank rekent doorgaans anderhalf tot drie procent aan ‘omrekenkosten’ voor een transactie in buitenlandse valuta, zegt Coen Rigtering, universitair docent Strategy and Organisation. Als je buiten de eurozone dan kiest voor een betaling in euro’s wordt de omwisseling gedaan door een financiële service provider en die rekent ook kosten, en dat is meer. Het gemiddelde is 7,6 procent, met uitschieters tot 12 procent. Als je drie procent marge rekent, zit je aan de bovenkant van wat een bank rekent. Dat is op zich prima. Als je 12 procent rekent, ben je mensen toch wel keihard aan het oplichten.

Adyen bijvoorbeeld, zegt Dirk Gerritsen, Fexco, Euronet – het bedrijf dat pinautomaten in heel Europa heeft staan, en waar ook ING een belang in heeft. Die rekenen hele hoge kosten. Maar ook Geldmaat biedt deze ‘service’ in Nederland aan buitenlandse pinners.