Bedrijven die zonnepanelen aan consumenten verhuren met koopoptie, hebben in bepaalde gevallen een vergunning nodig van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Wanneer de huur van zonnepanelen feitelijk ‘huurkoop’ is, is namelijk sprake van het aanbieden van krediet zoals bedoeld in de Wet op het financieel toezicht. Voor het aanbieden van consumptief krediet is een vergunning van de AFM nodig. Om de duurzaamheidstransitie te ondersteunen is het voor de AFM belangrijk dat het aanbieden van zonnepanelen gebeurt in een gelijk speelveld.
Sommige aanbieders van verduurzamingsproducten zoals zonnepanelen bieden die aan op basis van huur (in de praktijk ook wel ‘lease’ genoemd) of huurkoop. Bij een huurkoopovereenkomst betaalt een consument voor de zonnepanelen in termijnen en wordt daarna eigenaar. Dat kan zijn als alle termijnbetalingen zijn voldaan, of wanneer in aanvulling daarop een bedrag ter overname van de zonnepanelen is betaald. Ook huurovereenkomsten kunnen bepaalde elementen bevatten waardoor feitelijk toch sprake is van huurkoop. Als een huurovereenkomst een koopoptie bevat én de intentie heeft het eigendom uiteindelijk over te laten gaan op de consument, is sprake van huurkoop en niet van gewone huur. Huurkoop is een vorm van koop op afbetaling en daarmee een vorm van consumptief krediet.
Niet alleen sommige aanbieders van zonnepanelen maken gebruik van huurkoopconstructies. De AFM ziet aanwijzingen voor dergelijke constructies ook bij aanbieders van andere dure goederen, veelal gericht op verduurzaming en voorzieningen in huis. Denk daarbij aan zonneboilers en warmtepompen. Ook daarvoor geldt dat wanneer sprake is van huurkoop, een vergunning voor het aanbieden van krediet is vereist.
De AFM verwacht dat aanbieders van verhuur met een koopoptie nagaan of zij een vergunning nodig hebben voor het aanbieden en beheren van consumptief krediet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.